Στην αρχαιότητα ήταν σύμβολο νίκης και σοφίας, χρησιμοποιήθηκε σε τελετουργίες και μαγικές πρακτικές καθώς και σε λαϊκές θεραπείες.
Η δάφνη θεωρούνταν ιερό φυτό και στεφάνια από φύλλα δάφνης στόλιζαν τα κεφάλια των νικητών και των μοναρχών. Στον αρχαίο ρωμαϊκό πολιτισμό, οι αυτοκράτορες φορούσαν δάφνινα στεφάνια ως σύμβολο δύναμης και νίκης. Στη μυθολογία, η δάφνη συνδέθηκε με τον θεό Απόλλωνα και συνδέθηκε με ιδιότητες όπως η προστασία, η σοφία και η κάθαρση.
Στη λαϊκή πίστη, το φύλλο δάφνης φοριόταν ως φυλαχτό για να προσελκύει καλή τύχη και να προστατεύει από το κακό μάτι. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ευρέως ως φυσικό φάρμακο. Η σύγχρονη ιατρική επιβεβαιώνει τις αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και αντισηπτικές του ιδιότητες, που το καθιστούν δημοφιλές φάρμακο για τη θεραπεία κρυολογημάτων, φλεγμονών και διαφόρων ασθενειών.
Στον σύγχρονο κόσμο, το φύλλο δάφνης συνεχίζει να διατηρεί τη σημασία του ως σύμβολο ευημερίας και πηγή ζωτικότητας.